با ترانه‌سرای قدیمی کشور بعد از سالها سکوت

سالهای زیادی از ظهور پدیده ای به نام «مریم حیدرزاده» می گذرد. پدیده ای که در اواخر دهه هفتاد شمسی به یک باره آثار و صدایش به انتخاب اول خیلی از جوان ها تبدیل شد و کتاب های شعر و آلبوم های دکلمه اش با فروش هایی بالا توانست گوی رقابت را در بازار پر فروغ آن سالها برباید و تبدیل به پدید ه ای نو ظهور شود.

انتشار آلبوم «مثل هیچکس» با حضور و صدای «خشایار اعتمادی» و دکلمه های «مریم حیدرزاده» جرقه ای بود که موسیقی پاپ بعد از انقلاب را از خواب چندین ساله بیدار کرد و فروش بالای آن کاست باعث شد که به مرور شاهد رواج پاپ در جامعه آن روزها باشیم. مریم حیدرزاده به یک باره توانست شهرتی همه گیر پیدا کند اما به یک باره و بعد از چند همکاری با خواننده های آن ور آبی، سالهای زیادی شاهد دوری وی از بازار موسیقی داخلی بودیم. اوضاع وخیم تر شد و این هنرمند سر از شبکه های ماهواره ای در آورد و به عنوان داور در برنامه های استعداد یابی ماهواره ای آفتابی شد.

ممانعت از فعالیت در مارکت داخلی باعث شده بود که او دیگر قید همه چیز را بزند و «مریم حیدرزاده» بیش از هشت سال گُم شد. خودش با یک لبخند تلخ درباره این «هشت سال» حرف می زند و بعد با ارامش می گوید که در دولت جدید مشکلاتش در حال حل شدن است و اتفاقات خوبی هم در همین روزهای گذشته رخ داده است.

با او از هر دری سخن گفتیم. از آن هشت سال کابوس وار تا شایعات و حرف و حدیث هایی که همیشه پشت سرش بوده.

• * برای ابتدای صحبت هایمان اگر قرار باشد چند جمله درباره بازار ترانه و موسیقی ایران در سالهای گذشته حرف بزنید بزرگترین انتقادتان چیست؟نوسان همیشه در تمامی رشته های هنری وجود دارد و خیلی کلی است. اگر در سه چهار جمله بخواهیم این همه سال را نقد یا تحسین کنیم یا زیر سوال ببریم، خیلی غیر منصفانه است. کارهای خوب و بد شنیده شد اما سیری که طی شد و الان طی می شود متاسفانه صعودی نیست. به دلیل اینکه کارهایی که با مجوز هم صادرمی شود کارهایی هستند که از لحاظ فنی ایرادات زیادی دارند و آن ایرادها دیده نمی شود. دیده نمی شود یا نمی خواهد که دیده شود و من نمی دانم که کدام است. ولی کلماتی که وارد محاوره مردم و دیالوگ عامه شده است رو به افول و نگران کننده شده است.

*شما در ابتدای شروع به کارتان، در قالب آلبوم «مثل هیچکس» با «خشایار اعتمادی» همکاری موفقی داشتید. ولی هیچگاه در مورد این صحبت نکردید که چرا همکاری شما با ایشان ادامه پیدا نکرد.دلیل خاصی نداشت و به خاطر ندارم که این سوال پرسیده شده باشد. من یک همکاری دیگر هم با آقای اعتمادی داشتم و در یکی از آلبوم های ایشان چند خط نثر برای یکی از کارها دکلمه کردم. واقعا شرایط ادامه این روند فراهم نشد. دو آلبوم دیگر داشتم که یکی دکلمه و بدون خواننده بود. دیگری هم در آلبوم آقای «مجتبی کبیری» دکلمه خیلی کوتاه داشتم و بیشتر مانور ترانه های من بود. در برنامه های مختلف همیشه آقای اعتمادی را می بینم و با خوبی و خوشی از هم یاد کرده ایم و خاطره خوب همچنان جاری است.

*شما در آن سالهای اوج کاری تان دو کتاب با عنوان «نامه هایی که پاره کردم» و «نامه هایی که پاره کردی» را منتشر کردید که سر و صدای زیادی در رسانه ها ایجاد کرد. واقعا این کتاب ها و نامه های عاشقانه برای چه کسی نوشته شده بود؟نامه ها را برای کسی که دوستش دارید می نویسید. کاملا نامه های واقعی بودند که اصلا عنصر تخیل در آنها دخیل نبود. یک کتابی هم در حال حاضر دارم که سالها از آماده شدن آن می گذرد ولی متاسفانه در دولت گذشته همکاری که می بایست از سوی وزارت ارشاد انجام نشد. خوشبختانه اکنون با رایزنی هایی که صورت گرفته است مراحل پایانی را طی می کند. مدتها است که کار نوشتن را به پایان رسانده ام و ناشر محترم هم امور چاپ را انجام داده اند ولی در حال طی مراحل اداری لازم برای اخذ مجوز است. این کتاب فکر می کنم بیش از پانصد صفحه شود و شامل نامه های عاشقانه و حاصل سالهای سکوت من است.

*می رسیم به دو آلبوم موسیقی «به خاطر تولدت» و «یا تو یا هیچکس» که اولین و دومین کار مستقل دکلمه شما در همکاری با «فریبرز لاچینی» و «آرتین شاهوران» بود. بعد از این دو کار بود که موج مریم حیدرزاده همه گیر شد. انتشار این کارها باعث شد که موج عجیبی ایجاد شود ولی بعد از این کارها مریم حیدرزاده به یکباره ناپدید شد! هیچ کاری از شما منتشر نشد و یک سری برنامه های خارج از کشور بود و فکر می کنم بیش ازشش سال است که هیچ فعالیت رسمی نداشتید. می توانم درخواست کنم که واضح در این زمینه صحبت کنید؟واضح داستان این است که در همین هشت سال معروف من اجازه فعالیت نداشتم. ما همه ظاهرا در برابر قانون مساوی هستیم و رشته تحصیلی من حقوق است. ولی مثل همیشه که برخی شامل قانون نمی شوند، دوستانی که شرایط حادتری از لحاظ عدم تطابق با قانون داشتند مستثنی شدند و حریم ها و مرزها را پشت سر گذاشتند. علیرغم تلاشی که برای حل مشکلات و عدم ایجاد وقفه بین کارها داشتم موفق نشدم. به هرحال عدالتی اجرا خواهد شد که این وعده الهی و گردش کائنات است.

*در این بین خودتان چقدر مقصر هستید؟واقعا مقصر نبودم. اگر که همه در برابر قانون مساوی بودند شاید یک بخشی خودم را مقصر می دانستم. ولی چون نیستند و در آن دوره نبودند، تقصیری برای خودم قائل نمی شوم.

* به هر حال فکر نمی کنید وقتی در یک کشور زندگی می کنید باید به قوانین اش احترام بگذارید؟قطعا همینطور است ولی قوانینی که شامل حال همه باشد و نه فقط من!

*فکر می کنم منظور شما چهره های ترانه سرایی باشد که با خواننده های آن ورآبی فعالیت می کنند. درست است؟بله.

* خوب خیلی از آن دوستان هم ممنوع الکار شدند.خیر. این دوستان تیتراژ تلویزیونی کار می کنند.

*مقوله تلویزیون با ارشاد تفاوت دارد.حتی اسامی آنها در آلبوم ها هم درج می شد. عرض کردم اگر شرایط برای همه یکسان بود قطعا جریمه من نباید هشت سال تمام طول می کشید.

*همکاری مشترک شما و «محسن چاوشی» در قطعه «نفرین» یکی از آثار همیشه پر سر و صدای شما بود. حاشیه های این کار هم در کنار خود کار خیلی زیاد بود. از این همکاری برای ما بگویید.این اثر در یکی از کتاب های من منتشر شده بود و ایشان کار را دوست داشتند و با من تماس گرفتند و سپس مراحل طی شد. ملودی خوبی روی آن ترانه قرار گرفت. حق مطلب را هم ادا کردند و لحن و لهجه و بیان کار خیلی مهم است. این یک اتفاق واقعی در زندگی من و درباره کسی بود که واقعا من را ناراحت کرد.

*محسن چاوشی بعد از انتشار این کار در یکی از مصاحبه هایش نسبت به خواندن این کار ابراز پشیمانی کرد و گفتند این قطعه را یک نوع طنز دانستند که یک عاشق، معشوق خودش را نفرین کند. این صحبت های محسن با واکنش های شما رو به رو شد.من هیچ واکنشی نشان ندادم.

*این صحبت ها از شما منتشر شد که محسن چاوشی با این جملات کارنامه کاری خودش را زیر سوال برد. این صحبت را تکذیب می کنید؟از چند مجله با من تماس گرفتند و نمی خواهم از آنها نام ببرم تا آدم ها باز هم یاد آن مجلات بیفتند و افرادی که در راس آن مجلات بودند را دوست نداشتم. انگلیسی ها ضرب المثلی دارند که می گویند:«هر کسی را که می خواهید مطرح کنید، خرابش کنید.» علیرغم تماس های معتبر از سوی مجلات معتبر اختصاصی موسیقی با من، هیچ پاسخی نداشتم. اما الان جواب می دهم و پاسخ من این است که آدم امروز یک تصمیمی را می گیرد و فردا پشیمان می شود. چه برسد به اینکه چند سال بگذرد. به تصمیم آقای چاوشی احترام می گذارم.

*در مورد روند کاری محسن چاوشی در این سالها صحبت کنید با توجه به اینکه در جایی خواندم که پیگیر روند کاری ایشان بودید. از فضای کاری او بگویید و اینکه عشق های واسوخت او چقدر مورد نظر شما بوده است؟ یا یک سری از کارهای جدیدی که ایشان در فضای ترنس منتشر کرده است. یا آثار عاشقانه ای که بسیار مورد توجه قرار گرفت.درباره محسن چاوشی سالهای اخیر چه نظری دارید؟کارهای همه را دنبال می کنم. البته با احترام به همه دوستانی که در زمینه موسیقی راک و رپ کار می کنند، اما این دو سبک در سلیقه من نیست. حتی از کسی که یک کار هم منتشر شده باشد سعی می کنم گوش کنم. کارهای ایشان را هم به عنوان چهره مطرحی که طرفداران خودش را دارد دنبال می کنم. ایشان ترانه سراهای خیلی خوبی دارند. یکی از دلایل موفقیت محسن چاوشی ترانه های متفاوت و انتخاب های خاصی که دارند است. با ترانه سراهایی کار می کنند که من ندیدم این افراد با شخص دیگری کار کنند.

*سالهای زیادی است که می گذرد و در مورد بینایی شما حرف و حدیث های زیادی مطرح می شود. برگزاری نمایشگاه نقاشی شما باعث شد که تصورات آدم ها عوض شود. تا جایی که خودتان صلاح می دانید درباره این مشکل صحبت کنید.من از حدود یک سال و نیم تا سه و نیم سالگی چند عمل جراحی چشم را به دلیل آب مروارید شایع بین نوزادان پشت سر گذاشتم. طی آخرین عمل جراحی متاسفانه بینایی خودم را به طور کامل از دست دادم.

*می خواهم در مورد میزان بینایی خودتان واضح تر صحبت کنید. این نمایشگاه نقاشی باعث شد که حرف و حدیث های زیادی به وجود بیاید.از همان سه سال و نیم به بعد که بینایی خود را از دست دادم هیچگونه عمل جراحی انجام نشد. یکی دو سال پیش نمی دانم از کدام منبع نوشتند که روی چشم من جراحی انجام شده است. کوچکترین جراحی انجام ندادم و حقیقتا هیچ اتفاقی رخ نداده است. مساله ای که این پزشک برای من پیش آورده است یک مقدار پیچیده است و در حال تحقیق در کشورهای پیشرفته دنیا از نظر چشم پزشکی در حال تحقیق است. هنوز راه حل قطعی پیدا نشده است.

*محصولات هنری شما قبل از آن هشت سال معروف طرفداران زیادی داشت. چقدر می شود روی این قضیه حساب کرد که بتوانیم در روزهای آینده شاهد فعالیت مجدد مریم حیدرزاده در مارکت موسیقی داخلی باشیم؟آدم دو سه روز که حرف نزد حرف های زیادی برای گفتن دارد چه برسد به اینکه هشت سال سکوت کند. همانطور که عرض کردم کتاب من در دست انتشار است و اسم آن هنوز قطعی نیست. آلبوم دکلمه هم به اتفاق خواننده مراحل تولید را سپری می کند. نمایشگاه نقاشی من هم به امید خدا در پاییز یا زمستان برگزار می شود.

*هنوز هم پرسپولیسی هستید؟!یک پرسپولیسی همیشه پرسپولیسی است.

*از آخرین اتفاق خوبی که پرسپولیس باعث خوشحالی شما شد برای ما می گویید؟پرسپولیس معمولا باعث خوشحالی می شود. حضورش و آن رنگ زیبا که مظهر عشق است باعث خوشحالی می شود و اینکه رفتیم آسیا تا ببینیم چه کار می کنیم!

*از بازیکنان جدید پرسپولیس کسی هست که مثل «علی انصاریان» و «مهدی هاشمی نسب» در آن دوره دوستش داشته باشید؟بیشترین کسی که به ایشان ارادت دارم و می دانم به تیمی نمی رود که دل هواداران شکسته شود آقای «علی کریمی» است. خوشحال هستم که همچنان با اینکه ایشان در پرسپولیس بازی نمی کنند خیلی صمیمانه پیگیر کارهای همدیگر هستیم. هرجا بازی کنند به ایشان افتخار می کنم و ارادت دارم. متاسف هستم که در لیست آقای «کی روش» قرار ندارند.

منبع: جام جم آنلاین